Mevcut duruma dair bazı tespitler:
- 2018 Nisan’ından beri, Ortega Murillo hükümeti’nin IMF tarafından bütün Nikaragua halkına dayatılan kesinti paketlerine karşı bir ayaklanma yaşanmaktadır.
- Sürecin üstesinden gelmek için şiddetli bir baskı devreye sokulmuş; rejimin, yüzlerce insanı öldürdüğü, yaraladığı, tutukladığı ve kaybettiği ağır bir bilanço ortaya çıkmıştır.
- Kitle örgütleri, köylüler, işçiler ve gençlikten oluşan gerçek bir halk hareketi ortaya çıkmış, bu harekette gençlik kayda değer bir varlık ortaya koyduğundan rejim tarafından en çok zulmedilen ve tacize uğrayan kesim olmuştur.
- Temel çelişki, rejimin yıllardır iş ortağı olan burjuva muhalefettir. Burjuva muhalefet, sınıf mücadelesini pasifize etmek amacıyla direniş sürecini diktatörlükle steril bir “diyalog siyasetine” çevirerek kendisini öne çıkarmıştır. “Diyalog” süreci hiçbir başarı elde etmediği gibi Ortega’nın siyasi ömrünü uzatmaktan başka da bir işe yaramamıştır.
- Rejim, kitle hareketini bir bütün olarak yenmekte başarısız olmuştur. Atomize, merkezileşmemiş, koordinasyonsuz da olsa; ya da birleşik stratejiye sahip olmasa da mücadele sürmüştür.
- ”Diyalog” politikası, doğrudan Nikaragua halkının mücadelesine ihanet anlamına gelmektedir. Toplumsal enerji ve öfke bu süreçte israf edilmiştir.
- Mavi ve Beyaz İttifak adı verilen oluşumlar, COSEP (Nikaragua iş dünyası üst kuruluşu) tarafından domine edilmiştir. Bu sebeple de halkın değil burjuvazinin çıkarlarını temsil etmektedir.
- Bir grup sürgün öğrenci ve aktivistle beraber, enternasyonalizmin militanları rejime karşı diyalog yolunu reddeden muhalif bir pozisyon geliştirmektedir. Siyasi tutsakların serbest bırakılması, baskıya son verilmesi, sokak hareketiyle diktatörlüğün defedilmesi talepleriyle birlikte özgür, bağımsız, halkın karar mekanizmasında olduğu kurucu meclis yoluyla, Nikaragua’nın gerçek sosyalist temellerle, işçilerin, köylülerin ve halk hükümetinin ülkesi olması için yeniden kuruluşu savunulmaktadır.
- Bütün bunlar için Nikaragua’da sosyalist ve devrimci siyasi alternatifin inşasının geliştirilmesi temel kilit noktadır.
Kararlar:
1) Diyalogun reddedilmesi, siyasi tutsakların özgür kalması, Ortega-Murillo’nun def edilmesi çizgisi savunulacak. Kurucu Meclis ve işçilerin ve köylülerin halk hükümeti taleplerini yükselteceğiz.
2) Sürece dair pozisyonumuzu toplumsallaştırmak adına söyleşiler, forumlar, konferanslar ve ajitasyon propaganda aktiviteleri organize edeceğiz.
3) Bu özel süreçle ilgili olarak öncü kesim içinde kafa karışıklığı yaratan her türlü reformist ideolojiye ve kamplaşma pozisyonlarına karşı sürekli makaleler yayınlayarak tartışmaya devam edeceğiz. Özellikle de Sandinizmin, Ortega-Murillo ile birlikte anti emperyalist, sol ya da sosyalist projenin anti tezi haline geldiğini göstermeye devam etmeliyiz.
4) Koşullar uygun olduğu anda Nikaragua’da birliğimizin seksiyonunu inşa edebilmesi adına devrimci militanların yetiştirilmesine devam edeceğiz.